به گزارش مهر در مهریز، شهرستان مهریز یکی از پرقدمت‌ترین شهرستان‌های استان یزد بلکه کشور است و بناهای موجود در این شهرستان که هر یک روزگاری نمادی از غنای تاریخ و فرهنگ به شمار می‌ رفته اند، گواه این تاریخ پرقدمت است.

مجموعه تاریخی مهرپادین در این شهرستان از آثاری است که با بناهای ارزشمند تاریخی شامل امامزاده سیدغیاث الدین، حمام، بازارچه، مسجد جامع و حسینیه و فرهنگ غنی مردم شناسی قدمتی افزون بر 600 سال دارد و نشان دهنده این غنای تاریخی است.

این بنای تاریخی روزگاری هسته اصلی آنچه امروز شهر مهریز نامیده می شود را شکل می داده و در واقع هویت شهر مهریز از این مجموعه نشات گرفته است.

ورود به شگفتیهای معماری در قلعه تاریخی مهرپادین و سایر بناهای این مجموعه خود مجالی جداگانه می‌ طلبد اما آنچه قرار است در این گزارش به آن پرداخته شود، سیر نزولی این مجموعه تاریخی از نماد فرهنگ و تاریخ شهر یا حتی کشور به نماد عقب ماندگی یک شهر است.

مهرپادین با وجود تمام زیبایی و شکوه خود متاسفانه چند سالی است که به سبب بی توجهی و بد سلیقگی مسئولان شهرستان مهریز نه تنها جایگاه فرهنگی و تاریخی اصیل خود را از دست داده است بلکه با وضعیت اسفباری که اکنون دارد از دیدگاه مردم منطقه به نمادی از عقب ماندگی شهر مهریز و معضلی برای این شهرستان تبدیل شده است.

ضعف عملکرد مسئولان شهرستان مهریز در حوزه های مختلف اعم از فرمانداری، میراث فرهنگی، شهرداری، اوقاف، بهداشت و ... دست به دست هم داده و به جای اینکه این سرزمین خفته بر گنجینه های تاریخی را احیا کند، کمر به نابودی آن بسته است.

مغازه های متروکه با وضعیت بهداشتی بسیار بد و به وجود آوردن فضایی خوف انگیز در درون بازارچه، جمع آوری زباله در بخشهای مختلف این بنای عظیم و ارزشمند، تجمع اراذل و اوباش و معتادان تزریقی در این مکان و ... همه و همه سبب شده تا این بنای تاریخی به بدترین شکل ممکن موجب نگرانی مردم و لکه ننگی بر پیشانی مهریز تبدیل شود.

مردم ساکن در اطراف این بنای تاریخی بارها که آخرین آن شش سال پیش بود با همت خود به طور خودجوش حرکتی در جهت ساماندهی و احیا این مجموعه کهن انجام دادند که به رغم اندکی کج روی در مجموع مثبت و مفید بود و امیدهایی در دل این بنای تاریخی تازه شده بود و می رفت تا مجموعه مهرپادین دست کم بخشی از حیثیت و رونق گذشته خود را دوباره به دست آورد.

اما مسئولان مربوطه به جای مدیریت و هدایت این موج غیرت مردمی برای آبادانی میراث کهن خود، با اشکال تراشی های بی مورد، آتش همت مردمی را با وعده های تو خالی و پشت هم اندازی و شانه خالی کردنهای کودکانه خاموش کردند.

مسئولان مرتبط در دوره‌ های مختلف نه تنها اقدامی برای ساماندهی مجموعه به عمل نیاوردند بلکه با بدعت های پیاپی خود بالاترین سرمایه خویش که همان اعتماد مردم بود را نیز از دست دادند و در ازای آن به استقبال ناامیدی روز افزون مردم از عملکرد مجموعه دولتی خویش رفتند.

مردم مهریز برای احیا بنایی که گویا ارزش آن را بیشتر از برخی مسئولان درک می‌ کردند، خواسته های به حقی داشتند که از آن جمله می توان به تکمیل طرح ساماندهی مجموعه تاریخی مهرپادین اشاره کرد.

این مهم در حوزه وظایف میراث فرهنگی است و نیاز است تا این بنای تاریخی با تعیین تکلیف مغازه های متروکه بازارچه که از نظر بهداشتی در شرایط بسیار بدی به سر می برد هر چه سریع تر نسبت به آغاز عملیات اجرایی طرح ساماندهی و محوطه سازی مجموعه اقدام شود.

به طور قطع ساماندهی این مجموعه عظیم از عهده میراث فرهنگی به تنهایی خارج است و نیازمند تلاش جمعی مسئولان شهرستان مهریز است.

البته به تازگی در بخشهایی از این بنا اقداماتی صورت گرفته که به نظر می رسد اگر این روند ادامه داشته باشد شاید مهرپادین دوباره بتواند نفسی تازه کند و دوباره بر بلندای تاریخ خود ببالد که از جمله این اقدامات می توان به تبدیل حمام این مجموعه به رستوران سنتی اشاره کرد.

در این رستوران که به دست بخش خصوصی اداره می شود تلاش شده با حفظ وضعیت بنا و مرمت و بازسازی بخشهایی از آن، مردم این شهرستان همچنین مسافران و گردشگران بیشتر به سمت این گنجینه تاریخی جذب شوند.

یکی از کارشناسان اداره میراث فرهنگی استان یزد در این زمینه اعلام کرده است: مدتی است طرح احیای مجموعه مهرپادین به صورت پیش طرح تهیه شده و مرمتهای مورد لزوم و اضطراری در این مجموعه انجام می شود.

وی افزود: این مرمت ها به ویژه در عناصر شاخص مجموعه مهرپادین انجام می شود اما به دلیل کمبود منابع مالی زمان پایان اجرای این طرح مشخص نیست.

وی خاطرنشان کرد: عملیات اجرایی حسینیه‌ این مجموعه شامل اجرای پشت ‌بند پشت دیوار ضلع غربی حسینیه، آجرفرش پشت بام، آجرفرش کف حجره‌ها، دوخت و دوز ترک‌ ها و اجرای پله ‌ها به ‌صورت هره با هزینه ‌ای حدود پنج میلیون تومان انجام شده است.