اگر دوست دارید، صدای خروش آبشاری پرآب در كوهسار را بشنوید و به تماشای ریزش آب از كوه و لاله‌های سرخ واژگون و شكوفه‌های رنگارنگ و بستر سبز كنار جوی‌ها بایستید، به سمیرم در استان اصفهان بروید و از آنجا پس از پشت سر گذاشتن مسیری 5 كیلومتری به كنار آبشار سمیرم می‌رسید كه از زیباترین و بزرگ‌ترین آبشارهای ایران است.

چشم‌اندازهای طبیعت رنگارنگ آنجا در بهار و اوایل تابستان رویایی‌اند اما در زمستان هم می‌شود به كنار آبشار رفت و در خلوت سكوت، غرش آبشار را با تمام وجود شنید.

حیف است اهل گردشگری در طبیعت باشیم و آبشار سمیرم را نبینیم. آبشار پرشكوه سمیرم، آبنمای طبیعی چشم‌نوازی است كه در 5 كیلومتری شرق سمیرم واقع در 160 كیلومتری جنوب اصفهان قرار گرفته است.

با عبور از سمیرم به سمت شرق به آبشار زیبای سمیرم می‌رسیم. این آبشار گاهی، البته بندرت، ارتفاعی بیش از 70 متر پیدا می‌كند. آب آبشار از چشمه‌ساران ارتفاعات بالادست آن سرچشمه می‌گیرد و از بالای تخته سنگ صخره‌ای صاف و عظیم به بیرون می‌جهد. پای آبشار فضای سبز وسیعی احداث شده كه هماهنگی چشمگیری با كوه و آبشار و گیاهان و گل‌های طبیعی كوه دارد.

آب و هوای اینجا در بهار و تابستان مطبوع و روح‌نواز است و گردشگران زیادی را جذب خود می‌كند اما در زمستان هم بویژه اگر هوا خیلی سرد نباشد و برف زیادی زمین را نپوشانده باشد، مشتاقان طبیعت به تماشای آبشار می‌شتابند.

اواخر بهار و سراسر تابستان شاید جایی برای نشستن روی نیمكت‌های فضای سبز آبشار پیدا نكنید و صدای آبشار در سروصدای مردم، صلابت زمستانی‌اش را نداشته باشد؛ اما در زمستان شمایید و طبیعت شگفت‌انگیز پیش‌رویتان و شاید هم چند نفری مثل خودتان آنجا باشند. می‌گویند آبشار سمیرم، عروس زیبای سلسله كوه‌های زاگرس است.

زاگرس زیبایی‌های خیره‌كننده‌ای دارد. شاید یكی از جالب‌ترین آنها همین آبشار باشد. این آبشار كه آبش در دره نادر جریان می‌یابد، در گذشته 75 متر ارتفاع داشته؛ اما بر اثر فرسایش در سال‌های متمادی به 35 متر كاهش یافته و تنها در سال‌های پرآبی دوباره ارتفاع می‌گیرد.

سالیان طولانی كه شاید هزاران سال باشد، سبب شده تا نرمی آب، خراش و شكافی بر سینه كوه ایجاد كند و آب از این شكاف بیرون می‌جهد. همسایگی آبشار و كوه با درختان و همنوایی آنها با پرندگان، درختان و جانوران در محل، چشم‌اندازی رویایی پدید آورده كه تنها باید به آنجا رفت و این همه زیبایی را به چشم بصیرت و حیرت دید و این كلام را بر زبان آورد: خدای تو را شكر كه سرزمینی زیبا به ما عطا فرمودی. شكرگزار نعمت‌های بی‌پایانت هستیم.