هر روز مسابقه های مختلفی در گوشه و کنار دنیا برگزار می شود؛ مسابقه هایی که افراد زیادی را برای تماشا و تشویق به محل برگزاری می کشاند. از مسابقات پرطرفدار فوتبال گرفته تا مسابقه های گاوبازی و اتومبیلرانی. اما بهتر است بدانید که به جز این مسابقه های معمولی، مسابقه های عجیب و غریب زیادی هم در نقاط مختلف دنیا برگزار می شوند که برای خودشان قوانین و رسم و رسوم خاصی دارند و حتی طرفداران زیادی هم پیدا کرده اند. مسابقاتی که در آنها هیجان و خلاقیت حرف اول را می زند!

زورآزمایی با گوش

زورآزمایی با گوش از جمله مسابقات عجیبی است که در آن قدرت گوش ها به آزمایش گذاشته می شود. زورآزمایی با گوش یکی از بازی های قدیمی به شمار می رود که امروزه طرفداران بسیاری دارد و مسابقات رسمی آن برگزار می شود. در این بازی بازیکنان باید روبروی هم بنشینند و سپس پاهای خود را به هم قفل کنند.

دلیل قفل کردن پاها به هم این است که طنابی را از یک گوش بازیکن به گوش طرف مقابل او می اندازند و آنها باید با سر، طناب را تا جایی که می توانند بکشند بدون اینکه از یک فاصله مشخص خود را عقب تر بکشانند. دو بازیکن آنقدر طناب را می کشند تا بالاخره طناب از گوش یک نفر در برود یا بازیکن شکست را بپذیرد.
هرچند این بازی هیجان انگیز به نظر می رسد اما این بازی برای گوش آسیب های جدی به همراه دارد و حتی گاهی اوقات صدمه وارد شده به غضروف گوش به هیچ عنوان درمان نمی شود.

مسابقات قهرمانی کشتی انگشت

کشتی انگشت در قرن هفدهم مسابقه ای بود که مردم باواریا برای به رخ کشیدن قدرت خود برپا می کردند. با گذشت زمان این مسابقه طرفداران بیشتری پیدا کرد و حالا صدها مرد قوی به این منطقه از آلمان می روند تا در مسابقات قهرمانی سالانه کشتی انگشت شرکت کنند. 

کشتی انگشت از مسابقات عجیبی است که فقط در منطقه باواریای آلمان برگزار می شود و برای همین است که شاید کمتر کسی درباره این مسابقه دیدنی، شنیده باشد. شاید در نگاه بسیاری این مسابقه فقط جنبه تفریحی داشته باشد اما برای شرکت کنندگان، شرکت در این مسابقه بسیار مهم است. زیرا با قهرمان شدن، قوی تر بودن خود را ثابت می کنند. 

در سی و پنجمین سال برگزاری مسابقات کشتی انگشت که در باواریا برگزار شد 156 شرکت کننده با یکدیگر به رقابت پرداختند. قانون این مسابقه بسیار ساده و جالب است. دو حریف که معمولا مرد هستند روی دو صندلی روبروی هم که یک میز چوبی بین آنها وجود دارد می نشینند. 

آنها دست های خود را روی میز می گذارند و انگشت وسط خود را داخل یک تسمه بیضی شکل می کنند. وقتی آنها در موقعیت مناسب قرار گرفتند منتظر اجازه داور برای شروع مسابقه می مانند و وقتی داور علامت می دهد هر یک با تمام قدرت شروع به کشیدن تسمه آن هم فقط با قدرت انگشت وسط خود می کند. 

فرد باید آنقدر تسمه را بکشد تا حریف را به روی میز بکشاند و مسابقه را ببرد. در این مسابقه فرد می تواند فقط از یک انگشت خود استفاده کند که معمولا بیشتر افراد انگشت وسط را به دلیل قدرت بیشتری که دارد ترجیح می دهند. هر چند این مسابقه چندان رسمی به نظر نمی رسد اما افرادی که مایل به شرکت در آن هستند یک سال تمام با تمرین کردن، خودرا برای مسابقات قهرمانی آماده می کنند. 

بعضی ها برای تمرین، تعادل خود را روی یک انگشت حفظ می کنند و بعضی دیگر هم به توپ تنیس با یک انگشت ضربه می زنند. سال 2012 مسابقات قهرمانی کشتی انگشت در 9 گروه مختلف برگزار شد و از همه بیشتر گروه سنگین وزن ها طرفدار داشت که 400 تماشاچی در محل برگزاری مسابقه حاضر شدند.

کشتی با شست در رینگ

کشتی با شست آن هم در رینگ یکی دیگر از عجیب ترین مسابقاتی است که طرفداران بسیاری دارد. همانطور که از نام این مسابقه پیداست برای انجام آن به یک رینگ احتیاج است. رینگ بسیار کوچکی که فضایی به اندازه دو انگشت دارد. در این مسابقه دو شرکت کننده انگشتان شست خود را از جای مخصوصی که در رینگ وجود دارد داخل آن می کنند. 

هر یک از شرکت کننده ها می بایست با قدرت شست خود حریف را از پای درآورد و آن را در رینگ به خاک بمالد. در تمام این مدت یک داور ناظر بازی است تا دست برنده را بالا ببرد. البته گاهی اوقات در این مسابقه سه نفر هم می توانند با یکدیگر مبارزه کنند که در این بازی شرکت کننده ای که شست او به خاک مالیده نشود و آخرین نفر باقی بماند برنده میدان است. 

نکته جالب در این است که پیش از آغاز مسابقه شرکت کننده ها شست های خودرا گرم می کنند تا مبادا رگ به رگ شود. این مسابقه قانون مخصوص خود را دارد و هیچ خشونتی نباید صورت بگیرد. شعار برگزارکنندگان مسابقه این است که ما رقابت می کنیم اما با یکدیگر دعوا نداریم. برای همین شرکت کنندگان می بایست تا جایی که می توانند دستان خود را بی حرکت نگه دارند و همچنین اجازه ندارند هیچ نوع کرم یا روغنی را به دستشان بمالند. البته گاهی اوقات این مسابقه بدون رینگ هم برپا می شود که اجرای آن مراحل خاص خود را دارد.

به تاخت با گاو

گاودوانی مسابقه هیجان انگیزی است که هر سال در پاکستان برگزار می شود و حدود 50 سال از عمر آن می گذرد. در این مسابقه نزدیک به 40 تا 50 گاو شرکت داده می شوند.

هر گاه صحبت از مسابقات گاودوانی می شود صدها نفر برای تماشای این مسابقه دور هم جمع می شوند. شرکت کنندگان این مسابقه می بایست مقابل خط شروع صف بکشند و با آغاز مسابقه، طنابی را در دست بگیرند تا بتوانند گاوهای عصبانی را که این طناب را می کشند کنترل کنند.

با شروع مسابقه، تماشاچی ها از دور شاهد دویدن دو گاو خشمگین هستند. کمی که بیشتر دقت کنند مردی را می بینند که طناب به دست روی سطحی صاف مانند تخته چوب یا فلزی که قابل سر خوردن روی زمین باشد ایستاده است و با طنابی که به گردن گاوها متصل است سعی می کند تعادلش را حفظ کند.

فردی که طناب در دست دارد می بایست علاوه بر اینکه مراقب باشد به اطراف پرتاب نشود، گاوها را مهار کند و مسیر را نیز به آنها نشان دهد و همین باعث می شود تا این مسابقه دیدنی تر و هیجان انگیزتر شود. مسیر این مسابقه هیجان انگیز 350 متر است که البته در تمام طول این مسیر گاوها می بایست به خوبی کنترل شوند تا به خط پایان که ستون هایی به فاصله 10 متر از یکدیگر است برسند و از آن عبور کنند. به برنده این مسابقه هزار دلار جایزه داده می شود و برای فرد برنده، پیروزی در مسابقه گاودانی افتخار بزرگی محسوب می شود.

مشت، لگد، هل

«فوت براول» یکی از مسابقات جنجالی است که از اواخر دهه 1980 در استرالیا به وجود آمد. این مسابقه در ابتدا برای تمرین دادن افرادی که علاقه مند به هنرهای رزمی بودند استفاده می شد اما با وجود خشونت آمیز بودن این مسابقه، به نظر می رسد که با گذشت زمان این بازی طرفداران بیشتری پیدا کرده و به زودی تبدیل به یکی از مسابقات بین المللی خواهد شد. 

در فوت براول شرکت کنندگان هر یک از تیم ها در مسابقه می بایست برای تیم خود امتیاز به دست آورد و در یک مرحله برنده میدان شود. اصلی ترین هدف بازیکان وارد کردن توپ به داخل دروازه و کسب امتیاز بیشتر نسبت به حریف است. در این مسابقه هنرهای رزمی با فوتبال، راگبی و حتی هاکی روی یخ آمیخته شده است. تاریخچه این مسابقه عجیب به دهه 80 برمی گردد. 

در آن زمان گلن پارملی مربی هنرهای رزمی به فکر افتاد تا برای آموزش شاگردانش یک راه تمرینی بهتر و واقعی تری پیدا کند و به این ترتیب فوت براول را به وجود آورد. روزهای نخست فوت براول فقط در سالن های کلیسا بازی می شد زیرا در آنجا در بزرگ کلیسا به عنوان یک دروازه و میز بزرگ دعا هم دروازه دیگر در نظر گرفته می شد. 

جالب است که اولین توپ مسابقه فوت براول لباس ورزشی مچاله شده بود که با یک کمربند آن را بسته بودند تا باز نشود و در بیشتر بازی ها بازیکنان هیچ پوشش حفاظتی نداشتند. 

با وجود اینکه در روزهای نخست این بازی تجهیزات ایمنی بازیکنان کم بود و جنبه های خشونت آمیز این ورزش زیاد، اما پارملی متوجه شد که بازیکنان زیاد دچار آسیب دیدگی نمی شوند و همه اینها به خاطر قوانین سختی بود که بر این بازی حاکم بود. 

از دهه 80 تاکنون فوت براول راه طولانی را پیموده است. این بازی بین دو تیم که شامل پنج بازیکن است در حضور دو داور برگزار می شود. هر یک از بازیکنان می بایست کلاه ایمنی و جلیقه بپوشند تا در برابر ضربه ها آسیبی به آنها وارد نشود. 

با شروع مسابقه توپ مانند بازی بسکتبال توسط داور به هوا انداخته می شود و بازیکنان در طول بازی اجازه دارند به یکدیگر لگد و مشت بزنند و حتی برای گرفتن توپ و جمع کردن امتیاز می توانند حریف را هل بدهند و به زمین بیندازند.

نبرد با انگشتان پا

مسابقه نبرد با انگشت پا هر روز طرفداران بیشتری پیدا می کند و در سال های اخیر افراد بسیاری از سراسر جهان از جمله آمریکا و استرالیا برای شرکت در مسابقات قهرمانی راهی انگلیس شده اند. برنده این مسابقه با رأی داورها انتخاب می شود و یک نشان افتخار به رسم یادبود به او اهدا می شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: