تصور کنید که یک روز صبح به خاطر خارش شدید چشم هایتان از خواب بیدار می شوید. هر چه قدر که چشم هایتان را می خارانید، تاثیری ندارد. به همین خاطر جلوی آینه می روید تا ببینید چه اتفاقی افتاده است. در آینه، درون چشم های قرمزتان، کِرم کوچکی را می بینید که درون چشمتان حرکت می کند. در آن لحظه چه حسی به شما دست می دهد؟

لوا لوا انگلی است که از طریق نیش مگس انبه و مگس گوزن وارد بدن انسان می شود. این انگل بیشتر در مرداب ها و جنگل های آفریقای غربی زندگی می کند. به همین خاطر به آن «کرم چشم آفریقایی» هم می گویند. بعد از وارد شدن لوا لوا به بدن انسان، این انگل مدت ها در بدن انسان حرکت می کند تا این که روزی به چشم برسد. کمتر پیش می آید که قبل از ورود کرم به چشم، این بیماری تشخیص داده شود.لوا لوا مانند سایر کرم های لوله ای، دارای جنس های نر و ماده است. برای این که انسان آلوده بشود، هر دو جنس نر و ماده باید در بدن او حضور داشته باشند. طول کرم نر ۲۰ تا ۳۴ میلی متر و طول کرم ماده ۲۰ تا ۷۰ میلی متر است.

حرکت این انگل در بدن انسان باعث خارش پوست می شود. اگر انگل برای مدتی در یک جای بدن باقی بماند، انسان دچار التهاب پوستی می شود. با حرکت دوباره انگل این التهاب ها ناپدید می شوند. لوا لوا معمولا روی دید میزبان خود تاثیری نمی گذارد ولی باعث باد کردن و خارش شدید چشم می شود. همین طور حرکت دادن چشم ها هم ممکن است دردناک باشد.این بیماری با دو داروی آیورمکتین و دی اتیل کاربامازین درمان می شود. این دو دارو کرم های موجود در زیر پوست انسان را می کشند ولی کرم هایی که وارد چشم شده اند باید با جراحی بیرون کشیده شوند.

لوا لوا به تنهایی کشنده نیست ولی اگر فرد همزنان به لوا لوا و بیماری انگلی دیگری به نام کوری رودخانه ای مبتلا شود، استفاده از این دارو ها به کما و مرگ منجر می شود.با این که لوا لوا معمولا کشنده نیست، ولی تصور وجود یک کرم در چشم ها بسیار وحشتناک است.