برج میلاد

برج میلاد نام برج مخابراتی چندمنظوره است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد.برج میلاد با ارتفاع ۴۳۵ متر، بلندترین برج ایران، ششمین برج بلند مخابراتی جهان و بیستمین سازه بلند نامتکی جهان است. این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازه راس برج در میان تمامی برج های مخابراتی دنیا مقام نخست را دارد. این سازه به دلیل بلندی بسیار و شکل ظاهری متفاوتش، تقریبا از همه جای تهران نمایان است و از این رو، یکی از نمادهای پایتخت ایران و از دیدنی های تهران به شمار می آید.

موقعیت مکانی

برج میلاد ، میان تپه ای با مساحت تقریبی ۱۴ هکتار واقع در جنوب محله شهرک غرب و شمال کوی نصر ( گیشا ) در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد . از نظر مختصات جغرافیایی ، سازه برج در ۵۱ درجه ، ۲۲ دقیقه و ۳۲ ثانیه طول شرقی و ۳۵ درجه ، ۴۴ دقیقه و ۴۰ ثانیه عرض شمالی قرار گرفته است .
این محل پس از بررسی و مطالعه ۱۷ نقطه مختلف شهر تهران توسط یک گروه شامل تیم شهرسازی ، تیم مطالعات تلویزیون ، مخابرات ، راه و ساختمان ، اقتصادی ، معماری ، هواشناسی ، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژیوتکنیک برگزیده شده است .
مهم ترین پارامتر هایی که در انتخاب این محل مد نظر قرار گرفته به شرح ذیل است :
* قابلیت انطباق بر یکی از هسته های شهری
* دسترسی همگانی با سطح سرویس دهی مطلوب
* قرار گیری در مرتفع ترین نقاط شهر
* اشراف بر زیبا ترین مناظر و نقاط شهر
* فضایی لازم جهت عملکرد های پیشنهادی و توسعه آتی
* مجهز بودن به تاسیسات زیر بنایی
* فاصله مناسب با پایانه های مهم مانند فرودگاه و ایستگاه راه آهن
* ایجاد پوشش تلویزیونی
* قابلیت ارتباط و دید مستقیم با ایستگاه های مخابراتی
* استقرار در میان کاربری های هماهنگ و غیر مزاحم
* استقرار در امتداد محور های عمده شهر
* پتانسیل برقراری ارتباط بصری با دیگر نشانه ها و فضا های شهری
* قابلیت برخورداری از فضا های سبز و یا دیگر عناصر طراحی محیطی

ساخت

برج میلاد و مجموعه یادمان بخش کوچکی هستند از طرح بزرگ شهستان پهلوی که پیش از انقلاب اسلامی ایران طراحی شده و در دست احداث بود .
پیشنهاد ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰ ،در شهرداری تهران مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲ ، محل کنونی از میان ۱۷ نقطه پیشنهادی ساخت آن برگزیده شد .

کلنگ ساخت این برج در سال ۱۳۷۶ به مناسبت یکصدمین زاد روز روح الله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران با نام میلاد به زمین زده شد . ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید . در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود ، اما با سرعت بخشیدن به پروژه ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد .

پس از ۱۱ سال از شروع ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷ ؛ برج میلاد با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، اعضای شورای اسلامی شهر تهران و شهردار تهران با شعار « آسمان نزدیک است » بازگشایی شد . این مراسم را بیش از ۲۵۰ خبرنگار ایرانی و خارجی پوشش دادند .

راه های دسترسی

از نظر راه های دسترسی و حمل و نقل ، برج میلاد دارای شرایط بسیار مطلوب و استثنایی است .
این مجموعه در میان چهار بزرگراه اصلی تهران یعنی بزرگراه های همت ، چمران ، حکیم و شیخ فضل الله نوری قرار دارد ، همچنین خط اختصاصی از یکی از ایستگاه ‏های مترو و تدارک امکانات حمل و نقل هوایی برای ارتباط سریع با فرودگاه نیز برای آن پیش بینی شده است.

معماری و طراحی

در ابتدا مطالعات اولیه برج میلاد (مطالعات شناخت) آغاز شد. در این مطالعات 21 نقطه تهران برای احداث برج مورد مطالعه قرار گرفت که از بین آنها چهار نقطه و در نهایت تپه های کوی نصر انتخاب و طراحی معماری آغاز شد. شرکت یادمان سازه مجری پروژه برج میلاد تهران از طرف شهرداری تهران معرفی و دکتر محمد رضا حافظی استاد دانشگاه هنر دانشگاه شهید بهشتی به عنوان معمار و طراح پروژه و مهندس بهمن حقیقی نیز به عنوان سرپرست طراحی سازه پروژه انتخاب گردید.

درباره طراحی سازه براساس محاسبات و نتایج تونل باد، ساختمان برای جریان های هوا با سرعت 140 کیلومتر بر ساعت و تندبادهای لحظه ای با سرعت 220 کیلومتر بر ساعت طراحی شده است البته از آنجا که آثار نیروی باد کمتر از 40 درصد اثر نیروی زلزله است، طراحی براساس خطر زمین لرزه نیز صورت گرفته است. با توجه به این اطلاعات چهار سطح زلزله در طراحی برج در نظر گرفته شد که در سطح دوم با دوره بازگشت 110 سال ساختمان کاملا ایمن خواهد بود و هیچ خسارتی به آن وارد نخواهد شد و در سطح چهارم یعنی در برابر زلزله ای چنان شدید که هر 100 سال یکبار در تهران اتفاق می افتد ، سازه پایداری خود را حفظ خواهد کرد.

بدنه اصلی برج

شکل کلی بدنه برج میلاد عبارت است از یک هشت ضلعی مرکزی با تعدادی دیوار داخلی و چهار باله ذوزنقه ای شکل که به آن متصل می شوند. بدنه اصلی از روی فونداسیون (تراز صفر) آغاز شده و تا تراز 315 ادامه می یابد.بدنه اصلی برج کاربری عمومی ندارد و فقط محل عبور تاسیسات و آسانسور های پر سرعت برج است و در هر 12 متر یک طبقه با امکان دسترسی به تجهزات تاسیساتی را فراهم می سازد. .درضمن دوربین های کنترل ترافیک و سنسور های اندازه گیری آلودی هوا و....نیز بر روی بدنه برج نصب شده است.

برج میلاد از ۳ قسمت تشکیل شده است: لابی، شفت، سازه راس

ساختمان پای برج (لابی)

ساختمان پای برج میلاد در 6 طبقه و مساحت 17 هزار متر مربع بنا شده و طبقه همکف لابی به ورودی و پذیرش بازدید کنندگان اختصاص یافته است. سقف بتنی یکپارچه قوسی شکل و منحصر به فرد این ساختمان از برجسته ترین کار های بتنی معماری معاصر محسوب می شود، دراجرای این سقف از قالب بندی از چوب های استفاده شده است . طرح روی این سقف نقش هندسی یک گره ایرانی است .

6 پله برقی نصب شده در لابی برج ظرفیت جابجایی 9000نفردر ساعت را دارد و 4 دستگاه آسانسور با ظرفیت 21 نفر نیز در لابی برج نصب شده است .

در طبقات اول تا سوم ، 83 واحد تجاری ، رستوران غذاهای بین المللی ، تریا و همچنین نمایشگاهی با وسعت 200 متر مربع پیش بینی شده است. طبقات اول و دوم زیر همکف شامل فضای اداری ، تاسیساتی و مرکز داده ها است. از دیگر ویژگی های این سازه نحوه اجرای پایه های X شکل و بام قوسی آن به همراه استفاده ازیک نوع بتن به جای سنگ در نمای بیرونی ساختمان لابی است.

طبقه همکف لابی ورودی

تراز 1متر به مساحت حدود3000 مترمربع

این طبقه محل پذیرش میهمانان ، کنترل های امنیتی، کنترل بلیط و کارت ورود ، فضای انتظار، نمایش فیلم و معرفی ماکت مجموعه و ورودی آسانسور های پر سرعت برج است . بانک و دستگاه های خود پرداز نیز در این طبقه از لابی مستقر می باشد . اثر هنری زیبایی از استاد فرشیدی مثقالی با عنوان لیلی و مجنون بر زیبایی های این طبقه افزوده است .

طبقه اول گالری هنری و فروشگاه های تجاری

تراز 5 متر به مساحت حدود 3200 مترمربع

گالری هنری لابی برج محل عرضه و نمایش آثار هنری با بهره گیری از امکانات مجموعه برج برای عرضه این آثار به علاقمندان است .

سازه راس برج

ساختمان راس برج میلاد ، اصلی ترین بخش بهره برداری برج است که پیرامون شفت بتنی در 12 طبقه و سطح زیربنایی تقریبی 12 هزار متر مربع بنا شده است. وزن کلی سازه فلزی راس 2100 تن می باشد . ساختمان راس برج میلاد یکی از بزرگترین ساختمان راس در برج های مخابراتی دنیا محسوب می شود. بجز 6 دستگاه آسانسور های سریع بدنه اصلی برج 2 دستگاه آسانسور با ظرفیت 10 نفر در هسته مرکزی ساختمان راس نصب شده است . در طبقات مختلف ساختمان راس برج ، سکوی دید باز ، سکوی دیدسر بسته ، رستوران گردان با گنجایش حدود 400 نفر ، رستوران ویژه با ظرفیت 100 نفر ، تریا ، گالری های هنری ، طبقات ویژه مخابرات و تلویزیون در نظر گرفته شده است.

دکل آنتن

دکل آنتن برج میلاد سازه ای فولادی با ارتفاع 120 متر است که در پایین ترین قسمت، یک 16 ضلعی به قطر 6 متر و در بالاترین قسمت به یک مربع 60 سانتیمتری تبدیل می شود و از360،000 قطعه فولاد ، پیچ و مهره ساخته شده و وزن تقریبی آن 350 تن است . در داخل دکل آنتن یک آسانسور 2 نفره نصب شده و کاربران تخصصی را تا ارتفاع 70 متری منتقل می نماید. دسترسی به دیگر قسمت های دکل آنتن از طریق پله های استخری می باشد.

دکل در 4 قسمت طراحی و ساخته شده است که قسمت زیرین، محل نصب آنتن های مخابراتی کاربران عمومی و سه قسمت فوقانی به آنتن تلویزیونی آنالوگ و دیجیتال اختصاص داده شده است.

منطقه ایمن از آتش

تراز254 متربه مساحت حدود 460 مترمربع

منطقه امن از آتش ، طبقه مخصوص مواقع بحران و حریق می باشد . این محل ظرفیت حضور 600 نفر را دارد. در برابر آتش سوزی مقاوم بوده و در زمان وقوع حادثه محل انجام عملیات امداد و نجات و خروج از ساختمان راس می باشد .

امکانات ویژه برج

* بالابر ها : برج دارای شش بالابر ( آسانسور ) اصلی خواهد بود که به صورت زیر تفکیک می شود :
بالابر میهمان ۲ دستگاه
بالابر خدماتی ۱ دستگاه
بالابر خدماتی و تلویزیونی و مخابراتی ۱ دستگاه
بالابر رستوران گردان ۱ دستگاه
بالابر گنبد آسمان ۱ دستگاه
علاوه بر اینها یک بالابر بین طبقات راس حرکت خواهد کرد .
* رستوران گردان
* محیط های رو باز و سر بسته برای بازدید از شهر
* نمایشگاه دفاع مقدس در سرسرا ( لابی )
* امکانات ویژه مخابراتی
* امکانات ویژه تلویزیونی
* دکل مخابراتی با آنتهای متفاوت
* کافه تریا در راس
* نگارخانه آزاد هنری
* امکانات فروشگاهی در سرسرا
* فضا های خدماتی

نورپردازی برج میلاد

برج میلاد با ارتفاع کل 435 متر ششمین برج بلند مخابراتی - تلویزیونی دنیا است که شامل ساختمان سرسرا ( لابی ) در پای برج با زیربنای 16000 مترمربع ، شافت بتنی به ارتفاع 315 متر ، سازه راس 12 طبقه با زیربنای بیش از 12000 مترمربع که یکی از بزرگ ترین سازه راس برج های مخابراتی تلویزیونی دنیا است و یک دکل فلزی 120 متری است . در سه طرف بدنه برج 6 آسانسور شیشه ای ، هر یک با ظرفیت 25 نفر قرار خواهند گرفت که با سرعت متوسط 7 متر بر ثانیه ، بازدید کنندگان را به بالای برج منتقل خواهد کرد .
با توجه به رابطه تنگاتنگ میان معماری و نورپردازی ، سیستم نور افشانی برج میلاد پس از جلسات فنی مشترک میان گروه کارشناسان پیمانکار نورپردازی و شرکت یادمان سازه ( مجری پروژه ) و حتی دکتر حافظی ( طراح برج میلاد ) طراحی و تصویب شده است .

نورپردازی برج میلاد داری دو بخش است :
1) نورپردازی ثابت بدنه برج
2) نورافشانی ویژه

با تکمیل نورپردازی بدنه که پس از اتمام نصب شیشه ها محقق می شود ، شهروندان علاوه بر مشخص و نورانی بودن برج میلاد از تمام نقاط تهران ، در مناسبت های مختلف شاهد فعال شدن سیستم نورافشانی خواهند بود .
سیستم کنترل چراغ ها که همچون روبوت های کارخانه ای سریع و بدون خطا عمل می کنند ، قادر هستند طبق سناریوی حرکتی که به کامپیوتر مرکزی داده شود ، نورافشانی را ترتیب دهند . مانند سیستم آب نمای موزیکال پارک ملت که پس از آنالیز کردن موزیک ، حتی قادر است مانند یک Equalizer عمل کند .
همان طور که آب نمای پارک ملت در شرایط جوی نامناسب مانند وزش باد یا بارش باران تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و روشن نخواهد شد ، نورافشانی برج میلاد نیز در شریطی خاص زیباتر به نظر خواهد رسید . چراغ های زنون در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و از آن برای روشن کردن آسمان و جست و جوی هواپیما های دشمن بهره می بردند که ما هم آن را در فیلم ها دیده ایم . نور آبی بالای برج نیز ساطع شده از چراغ های زنون است که می تواند خط نوری به طول حدود 4 کیلومتر را ایجاد کند . با توجه به کامل بودن ماه در نیمه شعبان و روشن بودن آسمان ، نور های زنون آن طور که باید ، دیده نمی شد . این خط نوری ، با بیشتر بودن ذرات معلق در هوا ، بهتر دیده می شوند .

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: جهانگردی و ایرانشناسی ، ،
برچسب‌ها: